Η "ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΕΡΕΤΡΙΑΣ" ξεκινά τις χειμερινές της προβολές από την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου Κ. Κανάρης, επιστρέφοντας στην κανονικότητα, προβάλλοντας ταινίες ανά 15νθήμερο.
Αυτήν την Παρασκευή, 15 Οκτωβρίου 2021, πραγματοποιούμε την πρώτη χειμερινή προβολή μετά το θερινό 6ήμερο (19-24 Ιουλίου 2021).
Η προβολή θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου «Κ. Κανάρης» με τον οποίο συνεργάζεται σταθερά η Λέσχη μας- απέναντι από την εκκλησία «Παναγία Παραβουνιώτισσα, στις 21.00’.
Επιστρέφουμε, δηλαδή, στην κανονικότητα και, όπως και στο παρελθόν, θα προβάλλουμε ταινίες ανά 15νθημερο.
Πάντα, με ελεύθερη είσοδο.
Φυσικά, λόγω των περιστάσεων από την πανδημία, θα υπάρχουν ορισμένα απαραίτητα μέτρα προστασίας:
• Από την πλευρά μας, θα εξασφαλίζουμε την αντισηψία του χώρου, τις κατάλληλες αποστάσεις των καθισμάτων και την τήρηση βιβλίου εισερχομένων εξερχομένων.
• Από την πλευρά των θεατών μας, θα ζητούμε μάσκα και είτε Πιστοποιητικό εμβολιασμού είτε rapid test που έχει γίνει εντός των προηγούμενων 48 ωρών.
Παρασκευή, 15 Οκτωβρίου 2021 και ώρα 20. 45 θα προβληθεί η ταινία
«Η Μηχανή Της Χαράς»
(«Hysteria»)
Την Παρασκευή, 15 Οκτωβρίου 2021 και ώρα 20. 45 , στην αίθουσα εκδηλώσεων του πολιτιστικού συλλόγου «Κ. Κανάρης» (απέναντι από την εκκλησία της Παναγίας Παραβουνιώτισσας) όπου η Κινηματογραφική Λέσχη Ερέτριας θα προβάλει την ρομαντική κωμωδία του 2011 αγγλικής παραγωγής της αμερικανίδας σκηνοθέτιδας Tanya Wexler, «Η Μηχανή Της Χαράς» («Hysteria»).
Η είσοδος είναι ελεύθερη!
Με όλα τα μέτρα λόγω πανδημίας (Μάσκα και πιστοποιητικό ή ραπιντ τεστ εκ
μέρους σας / αντισηψία, αραιά καθίσματα, βιβλίο εισερχομένων εκ μέρους μας).
Η ταινία είναι η φιλμική απόδοση μιάς πραγματικής ιστορίας που διαδραματίστηκε στην βικτωριανή Αγγλία και έχει σχέση με την πολύ γνωστή γυναικεία ασθένεια που λεγόταν «‘Υστερία» (σήμερα δεν είναι αποδεκτή τέτοια ψυχική ασθένεια) και τις προσπάθειες των γιατρών να την θεραπεύσουν με μαλάξεις στο υπογάστριο, προσπάθειες που κατέληξαν στην εφεύρεση του δονητή.
ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο διάσημος γιατρός Ρόμπερτ Ντάλριμπλ ασχολείται με την ίαση της γυναικείας Υστερίας. Η υστερία θεωρείται μια «πάθηση» που στην ουσία χαρακτηρίζει τη νευρικότητα και την κατάθλιψη των εύπορων κυριών που δεν έχουν με τι ν’ ασχοληθούν και που δεν ικανοποιούνται από τους συζύγους τους ενώ προκαλεί κλάμα, νυμφομανία, ψυχρότητα και μελαγχολία. Ο γιατρός έχει επινοήσει μια θεραπεία που βασίζεται στο πυελικό μασάζ και ο χώρος αναμονής του ιατρείου του σφύζει από πελάτισσες που συνωστίζονται για να επωφεληθούν από τη επιδεξιότητα των δακτύλων του γιατρού που θα τις ανακουφίσει.
Γι’ αυτό, με ευχαρίστηση προσλαμβάνει ως βοηθό του τον νεαρό γιατρό Mόρτιμερ Γκράνβιλ που έχει μόλις χάσει τη θέση του στην κλινική που εργαζόταν εξαιτίας της ισχυρής του πεποίθησης στην ύπαρξη μικροβίων και στην ανάγκη αντισηψίας πράγμα που θεωρούνταν εξτρεμιστικό!.
Ο νεαρός γιατρός αναλαμβάνει δράση αλλά τα χέρια του κουράζονται πολύ από το πυελικό μασάζ και υποφέρει από κράμπες. Εκτός αυτού έχει κι ένα σοβαρό δίλημμα: γνωρίζει τις δύο, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, κόρες του αφεντικού του και δεν ξέρει ποια τον ελκύει περισσότερο: από την μια, η σεμνή και καλοαναθρεμμένη Έμιλυ -πρότυπο της Βικτωριανής αρραβωνιαστικιάς, από την άλλη, η ορμητική Σάρλοτ που διεκδικεί δικαιώματα για τις γυναίκες και χρησιμοποιεί χρήματα του πατέρα της για να βοηθήσει τις φτωχές γυναίκες.
Εν μέσω αυτής της κατάστασης και επειδή "πιανόταν" το χέρι των γιατρών να διεγείρουν χειροκίνητα τις ασθενείς τους, ο Γκράνβιλ έβαλε σκοπό να κατασκευάσει μία ηλεκτρική συσκευή η οποία θα κάνει τη... βρώμικη δουλειά εύκολα, γρήγορα και προπάντων αποτελεσματικά!
Αυτή είναι η ιστορία της εφεύρεσης του δονητή, ο οποίος προτού ενσωματωθεί στην υπηρεσία της σεξουαλικής απόλαυσης είχε κληθεί να υπηρετήσει την ιατρική επιστήμη!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Όσο παράξενο κι αν ακούγεται η θεωρία για την ύπαρξη των μικροβίων δεν ήταν αποδεκτή στη βικτωριανή εποχή. Ο γιατρός που μίλησε πρώτος για το πόσο σημαντικό είναι να πλένουν οι γιατροί τα χέρια τους, όχι μόνο δεν εισακούστηκε, αλλά χλευάστηκε. Ονομαζόταν Ignaz Philip Semmelweiss, έζησε κι έδρασε τον 19ο αιώνα και υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την κατάληξη του. Ο Kurt Vonnegut έχει αφιερώσει ένα συγκινητικό κείμενο στον αφανή ήρωα στο βιβλίο του «Άνθρωπος Χωρίς Πατρίδα».
Ο αγγλικός τίτλος της ταινίας «ΥΣΤΕΡΙΑ» είναι το όνομα της ομώνυμης ψυχικής νόσου, η οποία εθεωρείτο πως είναι αποκλειστικά γυναικεία. Παρότι η σύγχρονη ψυχιατρική την έχει εξαιρέσει από το μακρύ κατάλογο των αναγνωρισμένων ψυχικών διαταραχών, όλοι λίγο-πολύ την έχουν ακουστά. Ήδη από την αρχαία Ελλάδα, οι γιατροί πρότειναν ως θεραπεία της το πυελικό μασάζ, ακόμα και τον γάμο, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις ως θεραπεία της καταγράφεται η ιππασία (16ος αιώνας) και τα μπάνια (18ος αιώνας). Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι ποτέ δεν συνδέθηκε κάποια θεραπεία με το ίδιο το πρόβλημα, δηλαδή, με τη σεξουαλική ικανοποίηση των γυναικών. Αυτή η μονοσήμαντη αντιμετώπιση της γυναίκας κράτησε για χιλιετίες. Το 1866 μάλιστα ο άγγλος γιατρός Isaac Baker-Brown πρότεινε ως εναλλακτική του μασάζ την κλειτοριδεκτομή που ευτυχώς δεν έγινε δεκτή. Με το γνωστό του δοκίμιο για την υστερία (1895), ο Sigmund Freud ήταν ο πρώτος που όρισε την υστερία ως πνευματική διαταραχή. Το 1908 οι The London Times σχολίασαν ότι οι σουφραζέτες που επιμένουν για το δικαίωμα τους στη ψήφο «υποφέρουν από υστερία». Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 1952 για να αποφανθεί τελικά το Αμερικανικό Ψυχιατρικό Ινστιτούτο ότι η υστερία δεν είναι ασθένεια.
Ο δονητής υπήρξε μόλις η πέμπτη οικιακή συσκευή που λειτούργησε με ηλεκτρικό ρεύμα, μετά τη ραπτομηχανή, τον ανεμιστήρα, τον βραστήρα τσαγιού και την τοστιέρα. Η βικτωριανή εποχή έχει παρουσιάσει και άλλες καινοτομίες: το σίδερο σε οικιακή συσκευή, τις δημόσιες τουαλέτες με καζανάκι, την παστερίωση των τροφίμων, τη γραφομηχανή, το τηλέφωνο, τον φωνογράφο και φυσικά τον ηλεκτρικό λαμπτήρα.
ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Στον ρόλο του νεαρού γιατρού Μορτιμερ ο ηθοποιός Χιου Ντάνσι (Hugh Dancy).
Ο Ντάνσι θυμάται την έκπληξη του όταν διάβασε το σενάριο: «Ήξερα πολύ λίγα πράγματα για το θέμα και η άμεση αντίδραση μου ήταν να γελάσω. Αλλά όσο το διάβαζα, μου άρεσε η εναλλαγή του τόνου, υπάρχουν σκηνές φάρσας, υπάρχει ένα αληθινό ρομάντζο που διατρέχει το σενάριο και υπάρχουν μερικές καταπληκτικές και σοβαρές ιδέες. Ταυτόχρονα υπάρχει και κάτι εξαιρετικά ζωντανό κι αστείο στο σενάριο».
Στον ρόλο της Σάρλοτ η Μάγκι Γκίλενχαλ (Maggie Gyllenhaal).
Το σενάριο ενθουσίασε την ηθοποιό εξ αρχής: «Είναι μια ρομαντική κομεντί γεμάτη από αγάπη κι ελαφρότητα, αλλά διαπραγματεύεται και τόσα άλλα, όπως η γυναικεία σεξουαλικότητα και η ευεργεσία. Οι περισσότερες ρομαντικές κομεντί δεν έχουν τέτοια ποιότητα, για αυτό και συνδέθηκα τόσο πολύ. Επίσης μου άρεσε ότι η φλόγα της ταινίας έρχεται από μια γυναίκα. Η Σάρλοτ είναι τόσο σπουδαία, μια ώριμη γυναίκα που βοηθάει τις άλλες γυναίκες να ανακαλύψουν τη δύναμη τους και που πιστεύει ότι οι γυναίκες είναι άξιες να έχουν μια ευχάριστη και σημαντική ζωή».
Στον ρόλο του συντηρητικού πατέρα της Σάρλοτ, του γιατρού Ρόμπερτ Ντάλριμπλ, ο Τζόναθαν Πράις (Jonathan Pryce).
Ένας από τους πιο παραγωγικούς άγγλους
ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, ο Τζόναθαν Πράις ήταν
αρχικά επιφυλακτικός για την ιστορία, άλλαξε όμως γνώμη όταν διάβασε το
σενάριο. «Μόλις ξεπέρασα το σοκ, θεώρησα ότι είναι
μια πολύ καλογραμμένη ιστορία που στην πραγματικότητα αφορά σε σεξουαλικά
ζητήματα, που είναι άλλωστε ένα παγκόσμιο θέμα...
Δεν το παίξαμε ως κωμωδία, αλλά το παίξαμε απλά, γιατί οι ίδιες οι καταστάσεις
ήταν ξεκαρδιστικές. Στο μυαλό του Ντάλριμπλ πρόκειται
απλά για μια ιατρική διαδικασία που είναι τόσο επιτυχής που έχει συνεχώς
δουλειά».
ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
Σενάριο: Τζόνα Λίζα Ντάιερ, Στίβεν Ντάιερ,
Χάουαρντ Γκένσλερ
Γλώσσα: Αγγλικά
Μουσική: Γκαστ Βάλτζινγκ
Ηθοποιοί: Μάγκι Γκίλενχαλ, Χιου Ντάνσι, Τζόναθαν Πράις, Φελίσιτι Τζόουνς, Ρούπερτ Εβερτ, Ασλεϊ Γιένσεν, Τζέμα Τζόουνς
Έγχρωμη ταινία , 99 λεπτά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου