"Για να είμαστε ασφαλείς και για να προστατεύουμε τη θάλασσα μας δεν ερχόμαστε σε επαφή με τίποτα που δεν γνωρίζουμε και δεν αφαιρούμε τίποτα από το βυθό" μας εξήγησε ο Δημήτρης Πάφρας από την Αμάρυνθο, Υπ. διδάκτωρ Θαλάσσιας Βιολογίας και Αλιευτικής Δυναμική Δημήτρης (BSc, MSc, Phd cad.) και μας εξήγησε τους λόγους.
Με τα εντυπωσιακά τους χρώματα, οι θαλάσσιες ανεμώνες μοιάζουν με λουλούδια στην όψη, αλλά στην πραγματικότητα είναι μέρος της θαλάσσιας πανίδας. Είναι εδραίο είδος, δηλαδή είναι προσκολλημένη, (βράχια και στο πυθμένα) δεν μπορεί να κινείται και δεν θα έρθει ποτέ κατά πάνω μας. Συναντάται στα ρηχά νερά μέχρι τα 50 μέτρα βάθος. Στα «πλοκάμια» της υπάρχει μία μικρή ποσότητα τοξίνης, η οποία έχει ρόλο αμυντικού μηχανισμό έναντι στους θηρευτές της.
Για να είμαστε ασφαλείς και για να προστατεύουμε τη θάλασσα μας δεν ερχόμαστε σε επαφή με τίποτα που δεν γνωρίζουμε και δεν αφαιρούμε τίποτα από το βυθό.
Στην περίπτωση που κάποιος θα δεχθεί τσίμπημα από μία θαλάσσια ανεμώνη, θα υποφέρει από έντονους πόνους και ενοχλητική φαγούρα. Υπάρχει και περίπτωση να παρουσιασθεί αλλεργική αντίδραση, όπου θα υπάρξει αναφυλαξία.
Σε περίπτωση ελαφριάς αλλεργικής αντίδρασης, τότε η θεραπεία γίνεται με κορτιζονούχα κρέμα.
Αν, όμως, μετά το τσίμπημα το άτομο αρχίζει να πρήζεται ή να παρουσιάζει δύσπνοια, τότε αυτό σημαίνει ότι έχει υποστεί αναφυλακτικό σοκ και χρειάζεται άμεση ιατρική επέμβαση με ένεση κορτιζόνης ή ακόμα και αδρεναλίνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου